Nie perfekcyjna JA

Czy to źle, że 

chce żyć po swojemu?

Czy to źle, że 

chcę decydować o ważnych sprawach w mojej rodzinie i chcę aby mój głos coś znaczył?

Czy to źle,że 

czasami łapię się na tym, że ze zmęczenia gadam i robię w pracy głupstwa a w domu odpuszczam sobie "perfekcyjność" na kiedy indziej?

Wydaje mi się, że robię dobrze, że staram się jak mogę i daję z siebie wszystko. 

NIBY TAK DUŻO A JEDNAK MAŁO.

Za mało jak dla niektórych.

 

Tylko MÓJ

Kiedyś ktoś spytał się mnie jaki jest mój ulubiony, najlepszy moment spędzony z synkiem.

Jest ich tak wiele, że ciężko było mi precyzyjnie odpowiedzieć na zadane pytanie w tamtym momencie. Niektóre z matek szybko i precyzyjnie potrafią wyliczać takie momenty, a ja zawsze uważałam i uważam, że każda chwila spędzona razem, wspólnie  jest najcenniejsza, najważniejsza.

Tak było do wczoraj!!!!!!

Mamo, chodźmy!!!!!

Mało Nas ostatnio,

 ale co się dziwić, kiedy czasami doba jest za krótka a chciałoby się móc zasnąć spokojnie nie myśląc o tym co nie zostało dokończone, zrobione, odłożone na późniejsze kiedyś.

Na początku mojej przygody z pisaniem, zarzekałam się, przysięgałam w skrytości ducha,że postaram się pisać jak najwięcej.

 Jak najwięcej dać poznać się mojemu synkowi  za pomocą bloga ale jak to bywa, plany planami a realizacja swoje.

Prawie tydzień temu synek skończył 10 miesięcy.

 Przeżył z nami kolejny miesiąc a my z Nim. 

Kolejny miesiąc miłości, przytulasów i nieustających pieszczot.

 Miesiąc pełen wrażeń i wspaniałych wspomnień. 

Przez te kolejne dni swojego życia Szymek wiele się nauczył, poznał, posmakował. 

Poznał wiele nowych twarzy, zapachów i głosów.

Dostrzegam już w nim zacięcie motoryzacyjne:-)

Kto wie może rośnie nam nowy, lepszy Kubica?