Życzenia

Kochane Mamy, Tatusie i Wy co przez przypadek 

zawitaliście na moment w Moim, Naszym świecie przyjmijcie od 

NASZEJ TRÓJKI 

ŻYCZENIA

Niech czas świąt wielkanocnych utrzyma Nasze marzenia w mocy
i wszystkie życzenia okazały się do spełnienia
i aby nie zabrakło nam wzajemnej życzliwości
abyśmy przez życie kroczyli w ludzkiej godności
i niech symbol Boskiego Odrodzenia był
i dla Nas celem do spełnienia.
Wesołych świąt.

A od Siebie chciałabym dodać aby Te wyjątkowe Święta chociaż zaśnieżone, zimne i nie takie zielone jak zawsze niosły ze sobą wspaniałe chwile a także ładunek pozytywnej emocji. 

Aby ten czas spędzony w gronie najbliźszych został z Wami na zawsze, dał Wam wytchnienie, radość, świadomość spełnienia.

Pogoda za oknem odstrasza co prawda od spacerów,

a Mi 

pozostaje jedynie życzyć aby ciepło bijące od NASZYCH maluszków rozgrzewało

 Nas, 

NASZE RODZINY 

codziennie i motywowało do kolejnych sukcesów i realizacji zamierzonych celów.

Co tu dużo pisać

TRZEBA IŚĆ LEPIĆ BAŁWANA:-) 

A Ja powoli wyglądam Gości w postaci dziadków a moich rodziców.

Co prawda jadą do wnuczka 

ale mimo wszystko cieszę się z każdej chwili spędzonej z Nimi.

Tak wiele mam im do opowiedzenia, zrecenzowania, pokazania. 

A przecież nie mieszkamy daleko od siebie.

 W każdej chwili można wsiąść do samochodu i pojechać na niezapowiedzianą kawę, ciasto ( bo zawsze u Mamy jest zachomikowane coś przed Tatą coś słodkiego) ale dzisiaj jakoś tak inaczej, odświętniej. 

Już oczami wyobraźni widzę

 te siatki z wałówką świąteczną zapakowaną w siatki przez moją mamę. 

Widzę te spojrzenie kiedy będzie spoglądać na mnie

 kiedy będę "pochłaniać" kolejny kawałek ciasta, 

czegoś nowego co specjalnie, po raz pierwszy upiekła. 

A przecież jestem już dużą, sporą dziewczynką i wiem jak zagnieść ciasto, jak wygląda piekarnik i jak upiec biszkopt. 

A mimo tej wiedzy i umiejętności jestem w stanie z zamkniętymi oczami odgadnąć który sernik jest upieczony przez Moją Mamę.

 Nie wiem jak Ona to robi ale jej wypieki są "inne" 

smakują o niebo lepiej niż moje a przecież przepisy i receptury mamy te same:-)

Może to zasługa rąk, 

tych rąk, 

które całe życie się nami zajmowały.

Może to praktyka wieloletnia robi z kobiety mistrza.

A może to uczucie wkładane w każdy ruch.

Tak wierzę w to,że ciasta tak jak czekoladki są tworzone z miłości do osoby,którą chcemy obdarować.

Smacznego zatem Moje Kochane